Światowy Dzień Ubogich został ustanowiony przez Papieża Franciszka co roku w ostatnią Niedzielę przed Niedzielą Chrystusa Króla Wszechświata. Papież Franciszek podkreśla, że „ubodzy mają uprzywilejowane miejsce w sercu Boga, do tego stopnia, że w obliczu ich cierpienia Bóg jest „niecierpliwy”, dopóki nie odda im „sprawiedliwości”. Dodaje również, że „Jesteśmy powołani, aby w każdych okolicznościach być przyjaciółmi ubogich, idąc za Jezusem, który jako pierwszy okazał solidarność z ostatnimi.” Biskup Andrzej Czaja mówi, że Światowy Dzień Ubogich, „który jak uderzenie w dzwon przypomina nam o ważnym dziele troski o ubogich na co dzień. Jesteśmy do tego wszyscy wezwani. Jest to dzieło, które musimy ciągle podejmować. Mamy Domy Nadziei dla ubogich i bezdomnych w Opolu i Dylakach, Dom Miłosierdzia w Otmuchowie i całe dzieło Caritas. To są narzędzia troski o ubogich, a dla nas jednocześnie mocne znaki przywołujące do tego, byśmy każdy - według swoich możliwości - ubogich zauważyli i przyszli im z pomocą. A w tym roku ubogim na naszej ziemi jest także każdy powodzianin.”

Duszpasterstwo Młodych Ławka przygotowuje wydarzenie Ławka ŚDM pod hasłem ,,Idziemy!”, które oparte jest na Orędziu Papieża Franciszka na XXXIX Światowy Dzień Młodzieży i stanowi przygotowanie do obchodów Roku Świętego 2025. Spotkanie odbędzie się w sobotę 23 listopada br. w Wyższym Międzydiecezjalnym Seminarium Duchownym w Opolu. W nawiązaniu do hasła Roku Świętego spotkanie rozpocznie się pieszą „pielgrzymką nadziei” z czterech opolskich parafii (z parafii św. Jacka w Opolu-Kolonii Gosławickiej pielgrzymować będą ministranci, z parafii Przemienienia Pańskiego w Opolu członkowie Ruchu Światło-Życie, z parafii św. Karola Boromeusza w Opolu-Chabrach Dzieci Maryi, a z parafii Matki Bożej Bolesnej i św. Wojciecha „na Górce” w Opolu młodzież z Duszpasterstwa Młodych Ławka) do kościoła seminaryjno-akademickiego w Opolu. Następnie w programie: Eucharystia, poczęstunek, spektakl Teatru A i czuwanie. Młodzież będzie też miała okazję na spotkanie w kawiarni. Zapisy na spotkanie na stronie www.lawka.org. W naszej parafii w Kolonowskiem spotkanie Intro będzie w przyszły piątek o godz. 19:00.

W Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata - 24 listopada 2024 r. Biskup Opolski zaprasza wszystkich nadzwyczajnych szafarzy Komunii św. do udziału w dorocznym dniu skupienia. Skupienie rozpocznie się o godz. 10.00 w kościele seminaryjno-akademickim w Opolu (ul. Drzymały 1a). W programie: modlitwa różańcowa, okazja do sakramentu pokuty, Msza św. (godz. 11.00), poczęstunek i wykład formacyjny (zakończenie ok. godz. 14.00). Pragnę podziękować naszym nadzwyczajnym szafarzom komunii św. za ich gorliwą służbę pełnioną przy Ołtarzu Pańskim, a przede wszystkim za ich czas, jaki poświęcają niosąc Jezusa Eucharystycznego, co niedzielę do osób schorowanych w naszej parafii.

Bardzo dziękuję za liczny udział i zaangażowanie w przeprowadzeniu Spotkania ze św. Marcinem. Przede wszystkim naszym wspaniałym Paniom z Parafialnego Zespołu Caritas—to właśnie Panie częstowały Marcinowym rogalem jak również kiełbaską (przy tej okazji dziękuję Wszystkim obecnym za materialne wsparcie naszego Caritasu). Panu Danielowi za wcielenie się w postać świętego i odważne dosiadanie rumaka, p. Reginie właścicielce konia, p. Mariannie i Laurze za prowadzenie śpiewu oraz p. Marcinowi—serdeczne dzięki!

Kto więcej znaczy?
Żył sobie kiedyś bardzo dobry i pobożny bramin, który utrzymywał się jedynie z ofiar składanych przez jego wiernych. Pewnego dnia pomyślał sobie:
- Pójdę prosić o jałmużnę, przebrany za trędowatego. Przepasał sobie biodra jakąś szmatą, tak jak czynią to pariasi, najubożsi ludzie w Indiach.
Tego dnia nikt mu się nie ukłonił na ulicy ani też nikt nie dał mu żadnej jałmużny. Poszedł najpierw na targ, potem do świątyni, ale nikt nie odezwał się do niego ani jednym słowem.
Następnego dnia bramin ubrał się w sposób, w jaki ubierają się ludzie z jego kasty: zarzucił na siebie biały strój, jedwabny turban i bogato wyszywany żakiet. Ludzie znowu go pozdrawiali i dawali pieniądze dla niego i na świątynię. Kiedy powrócił do domu, zdjął z siebie swoje szaty, ułożył je na krześle i głęboko się pokłonił. Potem powiedział:
- Ach! Jakie wy musicie być szczęśliwe, moje ubrania! Jakie szczęśliwe! To co szanuje się na ziemi, to właśnie ubrania, a nie ludzkie istoty, które się tylko w nie odziewają.